کیت تست D-Dimer (ایمونواسی فلورسانس خشک)

تشخیص بالینی D-dimer عمدتاً در تشخیص ترومبوآمبولی وریدی استفاده می شود(VTE)، انعقاد منتشر داخل عروقی (DIC)، ترومبوز ورید عمقی (DVT)، آمبو ریویlism (PE)، انفارکتوس میوکارد، انفارکتوس مغزی و غیره.
افزایش مقادیر D-dimer در هیپرفیبرینولیز ثانویه مانند انعقاد زیاد،DIC، بیماری کلیوی، رد پیوند عضو، و درمان ترومبولیتیک.
انفارکتوس میوکارد، انفارکتوس مغزی، PE، ترومبوز وریدی، جراحی، تومور، عفونت،و نکروز بافت نیز ممکن است منجر به افزایش D-dimer شود.

این رویکرد برای استفاده از روش d-dimer در بخش اورژانس است